Historia okularów

Historia okularów nierozerwalnie wiąże się z możliwością produkcji szkła. Według historyków wytwarzanie szkła jest starsze niż wytop metali i liczy sobie ponad 4000 lat. W starożytności ludzie szlifowali już szmaragdy i górskie szkło, aby wytworzyć soczewki, które pozwalały na przykład rozpalić ogień.

Jednak dopiero po tysięcznym roku, w Europie zaczęto wytwarzać kamienie do czytania. Wyszlifowane kawałki szkła kładziono na stronach ksiąg, aby litery stawały się większe i wyraźne. Kamienie do czytania ewoluowały i stały się lupami przykładanymi do oczu.

Jednak dopiero w 1285 roku na terenie północnych Włoch, dwa takie szkła osadzono w jednej oprawie, tworząc pierwsze w historii okulary. Na początku oprawy produkowano z drewna i kości. Były one głównie przeznaczone dla osób starszych.

Dopiero we włoskiej Wenecji zaczęto masową produkcję okularów, która rozprzestrzeniła się na całą Europę. W czternastym wieku okulary doczekały się oprawek wykonywanych z metalu i bardziej drogocennych kruszców takich jak złoto czy srebro. Okulary te były trzymane w ręce i przykładane do oczu.

Wiele stuleci później rozwiązano problem mocowania okularów. W 1760 roku wynaleziono zauszniki. Ten wynalazek rozwiązał problem noszenia okularów i dał początek współczesnym okularom jakie znamy.